غم انگيزِ اين همه بى اهميتى..

بيا غصه ى اين رو بخوريم كه داريم جايى زندگى ميكنيم كه روى همه چيز خيلي راحت قيمت ميگذارن..

چه مزيتى داره تئاترى كه يك جاىِ خب اجرا ميشه و بازيگرانِ سرشناسى داره، نسبت به تئاترى كه بازىِ بازيگر ها، كارگردانى و نحوه ى اقتباس و سايرِ موارد ش قابلِ تقديرِ ولى بخاطر نداشتنِ عضوِ معروفى بايد توى يك تماشاخانه ى متوسط اجرا بشه؟ مزيتِ خاصى هست كه موجب شه تمامِ بليت هاى ٩ الى ١٠ سانسِ اولى طىِ يك ساعت و چهل دقيقه به فروش بره و بعضى از صندلى هاى دومى حتى تا خودِ روزِ اجرا هم خالى بمونه..؟ 

پ.ن: بايد چطور عمقِ اين تفاوتِ فاحشى كه بينِ جايگاهِ فعلىِ تئاتر و ديدگاهِ بزرگان درمورد اون به وجود اومده رو درك كرد..؟